Op uitnodiging van onze lieve vrienden
Bart-Jan en Ines, uit Lisboa kregen we de gelegenheid omSao Antao ,het eiland tegenover Sao
Vincente, te bezoeken ,waar hun vriend Tonio ons het eiland zou laten
zien.
We vertrokken al vroeg om 7 uur met de
ferry voor een tochtje van drie kwartier naar de overkant om
vervolgens met een busje door de bergen naar de andere kant van het
eiland te gaan ,waar we Tonio zouden ontmoeten .
Altijd spannend iemand ontmoeten ,die
je niet kent in een onbekend dorp ,maar dat verliep allemaal goed ,we
zien er natuurlijk te westers uit en vallen onmiddellijk op.
Wat hebben we een geweldige tijd gehad
op dit prachtige groene eiland met zijn twee gezichten : baaien en
ruwe rotsen waar de branding lustig zijn gang kon gaan en dan de
prachtige valleien Ribeira Grande totaal groen met terrassen ,waar op
elk mogelijk stukje iets verbouwd wordt :suikerriet schitterend
wuivend met zijn witte pluimen en dan de papaya ,yam, bananen en
broodvruchtbomen .
Wat een vruchtbare streek ,we keken
onze ogen uit.
Tonio bracht ons via de rivierbedding
en een steil bergpad naar het mooie huis van Ines haar moeder gelegen
in de bergen en omgeven door een schitterende natuur .
Op het eiland was een festival ter
nagedachtenis van Cesario Evora in een vallei waar de bergwanden
s,avonds verlicht waren en zelfs op de hellingen mensen zaten om het
concert bij te wonen , jammer dat het aggregaat kapot ging en het
concert een oponthoud van 3 uur had ….om twee uur s,nachts ging het
verder tot 8 uur sóchtends.Helaas hebben wij het tweede deel gemist
, maar het was nu al een belevenis al die vrolijke zingende ,dansende
mensen en alle eettentjes
De andere kant van de medaille was hier
wel de armoede en de vele hele jonge moeders!
Terug in Mindelo heeft Tonio ons de
volgende dag nog meegenomen om Mindelo te laten zien en werden we
verrast door een heerlijk diner om in de Baia de Portas koffie te
drinken !
Ik ken geen betere gastheer dan Tonio
en heb mijn hart aan de Kaap Verde verpand.