Mindelo

Om in Mindelo op de Kaap Verden te komen moet je er wel een zeiltocht van een dikke week of 800 mijl voor over hebben,maar dat ging heel goed.We hadden prima wind voor een snelheid van 5-6 knoop gemiddeld en waren in goed gezelschap van de Blabber.

Je bent snel in het ritme van het dag en nacht wachtschema,dat is ook iets waar we ons strikt aan hielden,3u op 3 u af.Dus onderbroken slaapjes gedurende de nacht en overdag de verloren uurjes bij elkaar sprokkelen en daartussendoor vers gekookt eten samen om noon.Liefdevol liet Jaap mij een nacht slapen van 11-03,30u maar was zelf zo moe geworden dat hij niet meer te porren was om te reven,niet echt handig dus!

Twee keer per dag luisterden we uit op een zogenaamd ssb netje via de zender waarbij we zelfs groeten uit Holland van oud vertrekkers kregen en lui die al op weg waren naar Suriname.We werden om beurten opgeroepen,om onze positie en weersituatie te melden.

Dit radionetje was een welkome afwisseling in de dag.

Blabber vroeg zich wel af of Jaap ze niet zag vliegen,we hadden nl. vliegende vissen gezien en zij alleen een schildpad langszij en natuurlijk dolfijnen.

En dan ineens “land in zicht”de Kaap Verdiaanse archipel met Sao Vincente,Sao Antao en Sao Nicolau een prachtig gezicht in de vroege ochtendzon.En dan langs Ilja dos Passaros en je vaart de baai bij Mindelo binnen.Heerlijk,wat een andere wereld:vrolijke kleuren en mensen,Afrikaanse muziek een rijk straatleven,met talloze verkoopsters met fruit en alles in een relaxte sfeer.Elsa is met Ingrid van de Blabber aan de groc, een suikerriet distillaat geweest en kwam heel vrolijk terug.Zelfs op de markt moest er even geprobeerd worden hoe je een mand op het hoofd draagt,wat Elsa natuurlijk wilde ondervinden.

We blijven een paar dagen genieten van het Creoolse leven en gaan dan weer op weg ri Suriname.Met kerst zitten we op zee met de oversteek die vermoedelijk zo'n 16-18 dagen zal duren en zullen jullie vanuit Domburg berichten,wat verder de rivier op na Paramaribo.