Sao Antao

Op uitnodiging van onze lieve vrienden Bart-Jan en Ines, uit Lisboa kregen we de gelegenheid omSao Antao ,het eiland tegenover Sao Vincente, te bezoeken ,waar hun vriend Tonio ons het eiland zou laten zien.

We vertrokken al vroeg om 7 uur met de ferry voor een tochtje van drie kwartier naar de overkant om vervolgens met een busje door de bergen naar de andere kant van het eiland te gaan ,waar we Tonio zouden ontmoeten .

Altijd spannend iemand ontmoeten ,die je niet kent in een onbekend dorp ,maar dat verliep allemaal goed ,we zien er natuurlijk te westers uit en vallen onmiddellijk op.

Wat hebben we een geweldige tijd gehad op dit prachtige groene eiland met zijn twee gezichten : baaien en ruwe rotsen waar de branding lustig zijn gang kon gaan en dan de prachtige valleien Ribeira Grande totaal groen met terrassen ,waar op elk mogelijk stukje iets verbouwd wordt :suikerriet schitterend wuivend met zijn witte pluimen en dan de papaya ,yam, bananen en broodvruchtbomen .

Wat een vruchtbare streek ,we keken onze ogen uit.

Tonio bracht ons via de rivierbedding en een steil bergpad naar het mooie huis van Ines haar moeder gelegen in de bergen en omgeven door een schitterende natuur .

Op het eiland was een festival ter nagedachtenis van Cesario Evora in een vallei waar de bergwanden s,avonds verlicht waren en zelfs op de hellingen mensen zaten om het concert bij te wonen , jammer dat het aggregaat kapot ging en het concert een oponthoud van 3 uur had ….om twee uur s,nachts ging het verder tot 8 uur sóchtends.Helaas hebben wij het tweede deel gemist , maar het was nu al een belevenis al die vrolijke zingende ,dansende mensen en alle eettentjes

De andere kant van de medaille was hier wel de armoede en de vele hele jonge moeders!

Terug in Mindelo heeft Tonio ons de volgende dag nog meegenomen om Mindelo te laten zien en werden we verrast door een heerlijk diner om in de Baia de Portas koffie te drinken !

Ik ken geen betere gastheer dan Tonio en heb mijn hart aan de Kaap Verde verpand.

Kerstwens

 

   Een hartewens van ons  aan alle volgers van ons  blog!

Elsa is een middagje naar de markt in Mindelo geweest en wilde natuurlijk zelf ondervinden hoe dat is om te dragen op je hoofd,een goede oefening in balanceren en lachen!

Mindelo

Om in Mindelo op de Kaap Verden te komen moet je er wel een zeiltocht van een dikke week of 800 mijl voor over hebben,maar dat ging heel goed.We hadden prima wind voor een snelheid van 5-6 knoop gemiddeld en waren in goed gezelschap van de Blabber.

Je bent snel in het ritme van het dag en nacht wachtschema,dat is ook iets waar we ons strikt aan hielden,3u op 3 u af.Dus onderbroken slaapjes gedurende de nacht en overdag de verloren uurjes bij elkaar sprokkelen en daartussendoor vers gekookt eten samen om noon.Liefdevol liet Jaap mij een nacht slapen van 11-03,30u maar was zelf zo moe geworden dat hij niet meer te porren was om te reven,niet echt handig dus!

Twee keer per dag luisterden we uit op een zogenaamd ssb netje via de zender waarbij we zelfs groeten uit Holland van oud vertrekkers kregen en lui die al op weg waren naar Suriname.We werden om beurten opgeroepen,om onze positie en weersituatie te melden.

Dit radionetje was een welkome afwisseling in de dag.

Blabber vroeg zich wel af of Jaap ze niet zag vliegen,we hadden nl. vliegende vissen gezien en zij alleen een schildpad langszij en natuurlijk dolfijnen.

En dan ineens “land in zicht”de Kaap Verdiaanse archipel met Sao Vincente,Sao Antao en Sao Nicolau een prachtig gezicht in de vroege ochtendzon.En dan langs Ilja dos Passaros en je vaart de baai bij Mindelo binnen.Heerlijk,wat een andere wereld:vrolijke kleuren en mensen,Afrikaanse muziek een rijk straatleven,met talloze verkoopsters met fruit en alles in een relaxte sfeer.Elsa is met Ingrid van de Blabber aan de groc, een suikerriet distillaat geweest en kwam heel vrolijk terug.Zelfs op de markt moest er even geprobeerd worden hoe je een mand op het hoofd draagt,wat Elsa natuurlijk wilde ondervinden.

We blijven een paar dagen genieten van het Creoolse leven en gaan dan weer op weg ri Suriname.Met kerst zitten we op zee met de oversteek die vermoedelijk zo'n 16-18 dagen zal duren en zullen jullie vanuit Domburg berichten,wat verder de rivier op na Paramaribo.

La Gomera-Cabo Verde

Vandaag zijn we klaar om te vertrekken naar de Kaap Verden,de aankomst in la Gomera was een kennismaking met de windversnellingen rond de eilanden,eerst bijmotoren omdat er bijna geen wind was en wat hoger opvaren om op de N wind die rond het eiland staat te anticiperen.Echter dat het zo plotseling kwam, in enkele seconden in een kolkende zee met koppen en windkracht 8 Beaufort.Snel zeil minderen was moeilijk maar wel noodzakelijk want de boorden gingen door het water zo schuin gingen we!Met een vaartje van soms 8 knopen vlogen we op het eiland af,dankzij de plotter konden we op de haven aanvaren,omdat door de laagstaande zon de ingang in de schaduw lag,eerst kwamen we te hoog uit maar afvallen is met zo'n wind en dwarsgolven geen probleem.
Het stuk van Fuertaventura had ook het venijn in de staart eerst een lekker aan de winds rak,maar de laatste 15 Nm voor Santa Cruz de Tenerife was door opkomende buien ook pittig.Gelukkig stond het ontvangstcomite van Nostress,Blabber en Gaia klaar om ons op te vangen in een stevige regenbui.
De rondrit om de vulkaan de Teide was een hoogtepunt,een vulkaan die nog alle sporen van de laatste uitbarsting vertoonde,een surrealistisch landschap.

El Teide bekend van het 1000 peseta biljet.

Elsa aan het stuurwiel

Een zomers plaatje,Elsa langs de kust van de Algarve.